Sharm El Sheikh Gezisi

[SEVAL]

Dalışı deli gibi özlediğim bugünlerde bu sayı için Sharm El Sheikh gezimizi yazmaya karar verdim. Dalış camiasından bir arkadaşımız Sharm El Sheikh için bir tur organize etti. Fakat grubumuzda dalış yapmayan arkadaşlar da vardı. Bunu duyan annem de kankasını ayarlayıp tura dahil oldu  Benim oda arkadaşım da dalış yapmıyordu, o yüzden arkadaşlık ederler diye sevindim.

Sharm El Sheikh’ e İstanbul’ dan direk uçuş var. O yüzden gidiş dönüş çok rahat. Otele de taksi ile çok rahat ulaşabiliyorsunuz. Biz grup olarak Domina Coral Bay Oasis’ de kaldık. Otel dediğim kocaman bir tatil köyü. Binalar tek katlı ve her odanın önünde yemyeşil bir bahçe var.

Uçağımız saat 02:00’ e doğru vardı. Pasaport işlemleri epey uzun sürdü. Arap halkı çalışmayı pek sevmiyor. Uzuuuunnnn bir bekleyişin ardından pasaport işlemleri bitti ve otelimize gidip yerleştik. Ertesi günü dalışa gideceğimiz için heyecandan zor uyudum.

Dalış için Dive Africa adlı dalış kulübüyle anlaşmıştık. Kulübün eğitmenlerinden biri çok şeker bir Türk kızı Evlenip oraya yerleşmiş ve eğitmenlik yapıyor.
Ertesi gün sabah kalkıp kahvaltı edip dalışa gidecektik ki bir uyandık dışarısı 50 derece sıcak. 2 adım yürüyünce terden sırılsıklam oluyorsunuz. Ve farkettik ki kahvaltı salonu bize çoookkk uzak. Kahvaltı salonuna gitmek için tatil köyünde dolaşan araçlara binmek gerekiyor. Aracı bekledik ama gelmeyince yürüye yürüye gittik. Ben kahvaltıda alacağım kalorileri daha yolda yaktım. Haybeye mideme ekstra iş yaptırdım. Neyse ki kahvaltıdan sonra lobiye gitmek için araç bulabildim. Lobide toplanıp sonra kulübün arabasına doluştuk ve dalış kulübüne gittik. Orada brövelerimizi gösterip gerekli evrakları imzaladık sonra da malzemelerimizi alıp dalış teknesine doğru yola çıktık.
Dalış ekibimiz çok eğlenceli olduğu için dalışlarımız da çok eğlenceli olacağa benziyordu



Sharm El Sheikh, Mısır’ ın güneyinde yer alan çok güzel dalış bölgelerine sahip bir yer. Bir sürü dalış bölgesi mevcut. Bir çok dalış bölgesinde kıyıya yakın yerde durup dalış yapıyorsun. Etraf çöl gibi görünüyor.



Fakat suyun rengi, ısısı ve suyun altındaki canlılar muhteşem görünüyordu.

[SEVAL]

İlk günkü dalış noktalarımız Ras Katty ve Ras Umm Sid. Kızıl Deniz dalış için muhteşem bir yer. Su sıcacık (ama ben orada bile üşümeyi başardım). Su altında milyonlarca balık var. Dalış başlayıp da binlerce Barakudayı bir arada görünce dayanamayıp aralarına daldım. Muhteşem bir duygu, onların arasında yüzmek. Tabii ben onları görünce ekibi geride bırakmışım. Deli gibi çalan düdük sayesinde kendime geldim. Bir de baktım yanlızım, hemen grubumun yanına gittim. Deli gibi düdük çalıp beni arayan buddy’ in su altında baloncukları dize dize azarladı beni, bir daha yanımdan ayrılma diye. Sonrasında sağ omzunun üzerinde sürekli uçan balon gibi gezdim

Dalışları bitirdikten sonra otele döndük. Dalış teknesindeyken her şey çok güzel fakat karaya adım atar atmaz kavurucu bir sıcak kucaklıyor sizi. Hava inanılmaz sıcak. Neredeyse buharlaşacak gibi oluyor insan. Aslında ilk başta sevinmiştim bu sıcakta yağlarım da erir ama olmuyormuş öyle şey :

Güzelcene duşumu aldıktan sonra hep birlikte akşam yemeği için yemek salonuna gittik. Yemekler bizim mutfağımıza yakın. Gayet de güzel. Hele tatlılar 10 numara
Yemekten sonra keşif yapmak için biraz dolandık. Otel müşterilerinin % 95’ i Rus. O yüzden tüm animasyonlar Rusça. Baktık ki bir şey anlamıyoruz gidip kafamıza göre takılalım dedik. Akşam yemeğinde aşırdığımız peynirleri birleştirip bir arkadaşın odasının önüne toplaştık. Buz gibi rakılarımızı da koyduk. Sonra da şahane muhabbet ettik. Fakat ertesi gün de dalış olduğu için ben çok fazla takılmadan gelip odamda uyudum.

Sabah yine kahvaltı derdi var. Kim gidecek oraya kadar diye kara kara düşünürken bir de baktım kahvaltıdan gelen bir arkadaş fazladan sandviç hazırlamış. Sevinçten havalar uçarak aldım elinden sandviçi. Sonra da bizi almaya gelen araca doğru yola koyulduk. Yanlız bu otel ve dalış arasında ki süreç daha ikinci günden sıkıntı olmaya başladı. Bir sürü yol yürümek gerekiyor. Zaten hava 50 derece. İşkenceye dönüşmeye başladı dalış. Bir daha sefer tekne konaklamalı dalışa gitmeli. Yine zor bela dalışa gideceğimiz limana geldik. Buralar hayli kalabalık. Tüm dalış kulüpleri buradan çıkıyor dalışa.





İkinci günkü dalış noktalarımız Shark & Yolanda ve Ras Ghozlani. Shark & Yolanda, köpekbalıklarının olduğu bölge. Köpek balığı göreceğiz diye çok şiddetli bir akıntının içine girdik. Yanlaya yanlaya suda akmak çok eğlenceli oldu. Sonra pusuya yatıp köpekbalıklarını bekledik. Ama sadece uzaktan bir tanecik görebildik.

[SEVAL]

Dalışları bitirdikten sonra pestilim çıkmış vaziyette yine otele döndüm. Bu akşam Na’ ama Bay’ e gitmeye karar verdik. Otelin oradan bir minibüs ayarlayıp doluştuk hepimiz. Buralarda taksiye binecekseniz veya böyle minibüs ayarlayacaksanız çok sıkı pazarlık edeceksiniz. Aksi takdirde fiyat anlamında giydiriyorlar. Dönüşte de bizi alması şartıyla anlaştık şöför abiyle.

Na’ ama Bay, bana Sultanahmet’ i çağrıştırdı. Her yerde incik boncuk satılıyor. Bir sürü nargile kafe var. Hatta onlar nargileye shisha diyorlar. İsteyene otlusunu da yapıyorlar. Abilere alkol yasak ama otu her türlü tüttürüyorlar Nargile kafelerin çoğunda da dans gösterileri oluyor. Dans derken oryantal tabii ki de. Her taraf dansöz dolu Çok da güzel dans ediyorlar.



Sadece dansözler değil ateşli çubuklarla gösteriler yapan abiler de var. Ama en eğlenceli görüntü yerel kıyafetleriyle yaptıkları dans. Club müzik eşliğinde çok güzel dans ediyorlar. İnsan izlemeye doyamıyor.



Na’ ama Bay sokaklarında dolaşıp mazalara bakındık. Sonra da bir kafede oturup nefis mango suyu içtik bol bol.



Na’ ama Bay sokakları ışıl ışıl, çok parlak hatta frapan bile diyebiliriz. Arapların bu süs düşkünlüğü çok ilginç gerçekten.



Saat ilerleyip de dönme vakti gelince tekrar doluştuk minibüse ve otelimize gittik. Hem dalış hem de gezi yorgunluğuyla mışıl mışıl uyudum

[SEVAL]

Üçüncü günkü dalış noktalarımız Jackson Reef (Tiran) ve Gordon Reef. Kızıl Deniz’ in bu bölgesinde çok fazla reef var. Dolayısıyla da su çok sığ. Bunu görmeyen bir çok gemi bu reeflerin üzerinde takılıp kalmış. Bir çok yerde gemi mezarlığı var.







Yine yorucu bir dalış günü sonrasında yorgun argın otele döndük. Hızlı bir duş alıp tekrar Na’ ama Bay’ e gitmek için yola çıktık. Ama bu sefer minicik bir grup ile. Amacımız güzel gece kulüplerini keşfetmek. Araştırdık ettik ve Buddha Bar’ a gitmeye karar verdik.



Buddha Bar, Na’ ama Bay’ in en iyi mekanlarından biri. Yemekleri de son derece lezzetli. Yemekle birlikte güzel şarap ve hoş sohbetle akşamı tamamladık. Tatlı bir yorgunlukla otele dönüp uyudum. Odanın kapısında anneme yakalandım. Ertesi gün Kahire’ ye gideceklerini benim de gitmek isteyip istemediğimi sordu. Dalışlardan çok yorulduğum için “olur” dedim. Sonradan çok çok pişman oldum ama iş işten geçmişti. Otelde konaklayıp da dalışa gitmek gerçekten çok yorucu. Hiç olmazsa Kahire değişik olur, biraz da dinlenirim diye düşündüm.

Dinlerim diye düşünmüştüm ama annem gecenin kör vakti oda kapasını yumruklayarak uyandırdı bizi. Hemen hızlıca giyinip çıktık yola. Bu memleket gündüz 50 derece ama gece buz gibi. Titreye titreye gittim lobiye. Annem otobüsle gideceğiz demişti ama bindiğimiz alet Kadıköy- Kartal minibüsünden farksızdı. Dakka bir gol bir. Ben yolda uyurum nasıl olsa diye yandaki tek kişilik koltuğa oturdum. Ama o kadar rahatsız ki uyumak pek mümkün değil. Keşke biraz daha şarap içip sızsaydım diye geçirdim aklımdan. 2 saatlik yolculuğun ardından mola verdik. Mısır’ ın ne kadar pis bir yer olduğu bir kez daha dank etti. Mola yerinde yenebilecek tek şey paket halindeki bisküviler. Ama benim için en önemli şey tuvalet. Günde 30 kez tuvalete giden biri olarak en kritik mekan. Tabii ben hemen tuvaletin yolunu tuttum. Girer girmez de gülmekten koptum. Tuvalet o kadar dar ki klozete oturduğunuzda dizleriniz kapıya dayanıyor. Ayaklar da dışarda kalıyor. Kapının önünde 2 çift ayak. Tuvalet dolu mu diye sormaya gerek yok

Tuvalet ihtiyacından sonra tekrar minibüse dönüp çift kişilik koltuğa yattım. Millet gelene kadar uyuyayım dedim. Sonra annemin beni dürtmesiyle uyandım ve bir de baktım ki Kahire Müzesine yaklaşmaktayız. Ayakta da bir aynı uçakla geldiğimiz gençlerden biri var. Acayip çok utandım. Adam 3 saatlik yolu ayakta gelmiş. Neden uyandırmadınız dedim, “çok güzel uyuyordunuz” dedi. Bunun üzerine annemler bana pis pis sırıtıp duran minibüsten indiler. Ben de rezil olup kızardığımla kaldım.

İlk olarak Kahire müzesini gezdik. Burada fotoğraf çekmek yasak. Müze çok kocaman ve içinde binlerce eser var. Bana ilginç gelen kısım Yunan mitolojisinin müzede çok hakim olmasıydı. Bir de Tutankamon’ un mezarından çıkarılanların sergilendiği yer çok ilginçti. Garip bir duygu. Sonra daha da garip bir bölüme gittik. Mumyaların olduğu salon. Orada çok dolanamadım çünkü midem kaldırmadı. Incık cıncık müzeyi dolaştıktan sonra Nil Nehri’ nin yanındaki bir restaurant’ a gidip yemek yedik.

Nil Nehri hiç hayal ettiğim gibi çıkmadı. Su değil çamur akıyor nehirden. Üzerinde de yelken bezleri pislikten kahverengine dönmüş yelkenliler vardı. Sanki eski bir filmden bir kare gibi. Yemeğimizi yedikten sonra piramitlere gitmek üzere yola çıktık.

İşte Mısır’ ın en hayal kırıklığı yaşatan yeri burası. Filmlerde ihtişamlı, gizemli piramitleri görüp hayranlık duyuyorsunuz. Erişilmez gibi geliyor insana. Ama sonra bir minibüs yolda giderken solunda piramitleri görüyorsun, sanki alışveriş merkezinin önünden geçer gibi. İşte o zaman bütün büyüsü bozuluyor. Hani nerde bunun sihri diye sorguluyorsunuz

[SEVAL]

Minibüsten inip piramitlere yürürken pis bir koku ve çöpler karşılıyor sizi. Yerlerde bir sürü çöp var. Hava inanılmaz sıcak. Eriyecekmiş gibi hissediyor insan kendini.



Piramitleri sadece dışarıdan seyredebiliyorsunuz içine girmek yasak. Sadece bir tanesinin küçük bir kısmına girebiliyorsunuz ama adını unuttum Küçücük bir kapısı var. Kapının boyu ve odaya ulaşan koridorun yüksekliği yaklaşık 70 cm. Eğilerek içeriye yürüyorsunuz. Dizleriniz sızlıyor bir süre sonra. İçeride hiç hava yok, boğulacak gibi oluyorsunuz. Zaten bir çok kişi giremiyor. Nefesi kesilik çıkıyor daha yolun başında. Ama koridorun sonunda görmeyi beklediğiniz görüntü motive ediyor sizi. Fakat koridor bitip de odaya girdiğinizde okkalı bir küfür savurabiliyorsunuz. Çünkü odada sadece bir lahit var. İçinde mumya bile yok. Hayal kırıklığı Söylene söylene dışarı çıkıyordum ama baktım ki hava yok hemencecik susup nabzımın düşmesini bekledim







Diğer tapınakları da hızlıca gezdikten sonra çarşıya gittik. Çarşıda bissürü baharatçı var. O yüzden çarşı Pazar buram buram baharat kokuyor. Hediyelik eşya satan yerler var. Genelde sedef kakmalı kutular veya tavlalar var. Çarşıyı da tavaf ettikten sonra tekrar minibüse binip yola çıktık. Çooookkkkk uzun bir yol bizi bekliyordu.

Yaklaşık 2 saat gittikten sonra trafik çıkıştı. Etraf alabildiğine düz alan ve çöl. 4 yol var ama trafik ışığı yok. Hepsi birden gitmeye çalışıyor ama mantık olarak mümkün değil. Araçların hepsi durmuş durumda. İçerisi çok sıcak. Ben çok sıkıldım ve rehber arkadaşla birlikte dışarı çıktım. Biraz sonra bizim minibüsün etrafında kalabalık oluşmaya başladı. Rehberin uyarısı üzerine minibüse geri bindim. Burada can güvenliği yok. Neyse ki 1 saat sonra falan o trafikten çıkabildik. Ama benim derdim bitmiyor tabii. Tuvalet sorunu. Rehbere benzincide durabilir miyiz dedim. Burada Türkiye’ de ki gibi benzinci yok dedi. Ama olması lazım diye ısrar etmeye başladım. Çözüm olarak beni en yakın caminin avlusunda indirdiler Temizlik imandandır derler ama bu ülkeye ne iman uğramış ne de temizlik. Neyse ki yolun geri kalan kısmında tek kişilik koltuğuma sıkışıp gidene kadar uyumayı başardım. Zaten geç saatte vardığımız için uykuya yatağımda devam ettim.

Sabah uyanınca Kahire yolculuğunu kafamdan geçirdim ve hemen yataktan fırlayıp dalış için servisin alacağı yere koştum

Dördüncü günkü dalış noktalarımız Thomas Reef ve Ras Nasrani. Bugün kü dalışta ilk defa timsah balığı gördüm. Aynı timsah gibi ama ayakları yerine kanatları var. Çok çok güzeldi. Bu iki bölgede güzel güzel dalışlarımızı yaptık. Suyun altında olmak terapi gibi. Muhteşem bir duygu. Yerçekimi yok. Suda asılı kalıyorsunuz.



Dalışlardan sonra tekrar otele döndük ve akşam otelde takılmaya karar verdik. Yemek sonrası tekrar rakı sofrası kuruldu. Dalışta gördüklerimizden konuştuk, güzel güzel sohbet ettik. Ertesi gün de son dalışlarımızı yapmak için odalarımıza dağıldık. Odalarımıza dağılıken evli bir çift arkadaşım anahtarlarını odada unuttuklarını farketmiş. Bakmışlar yapacak bir şey yok bari bahçeden gireyim demiş arkadaş. Odaların on kısımları komple cam ve sürgülü. Kilitli olmadığı için kolayca açıp girilebiliyor. Fakat o sırada çimlerin sulanması için fıskiyeler çalışıyor. Arkadaş da üstü ıslanmasın diye şort ve tshirt’ ü çıkarıp sadece donla bahçeden koşup sürgülü kapıyı itip odaya dalıyor. Zaten kafa da güzel hafiften. Yanlız girdiği oda kendilerinin ki değil Bir başka çiftin odasına dalmış. Adam uyku sersemi ne diyeceğini bilememiş. Neyse ki arkadaş hemen geri çıkmış. Sabah bunları anlatırken gülmekten kırıldık. Düşünebiliyor musunuz gecenin bir saatinde üzerinde donla, ıslak bir adam odanıza dalıyor

[SEVAL]

Son gün dalış noktamız yine Shark & Yolanda. Çünkü burayı çok sevdik



Sevdik sevmesine ama yine köpekbalıklarıyla karşılaşamadık Bugün son dalışımız olduğu için dalışların keyfini çıkardım. Reeflerin yakınındaki milyonlarca renkli balığın sanki usulca çalan bir müzik eşliğinde dans ettiklerini sanıyor insan. Milyonlarcası birden aynı anda aynı yöne hareket ediyor. Muazzam bir görüntü.

Dalışlarımız bittikten sonra dalış kulübüne uğrayıp malzemelerimi teslim edip bir hatıra fotoğrafı çektirdik Mısır’ a dalışa gitmeyi düşünenlere Dive africa’ yı öneriyorum





Sonra tekrar minibüse doluşup son kez otelimize gittik.

Akşam yemeği yedikten sonra herkes dağılıp hediyelik eşya satın alma işine girişti. Tabii ki Na’ ama Bay’ de Ben de kusur kalmayıp gittim ve eşe dosta minik hediyeler aldım. Burada herşey iyi güzel de, nerelisiniz sorusuna Türkiye dediğinizde “Hasan Şaş, yavaş yavaş” deyip gülmelerine fitil oluyorsunuz. Çok sinir bozucu ve pis bu araplar. İlk günlerde bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum ama yine de her seferinde yılışık bir sesle bunu duymak asabımı bozuyordu. Sonrsaında öğrendim ki bu “konulu” bir filmin repliğiymiş. Tabii ondan sonra soranlara direk İngiliz veya Rus olduğumu söyledim  Zevzek araplar. Alışverişten sonra gidip bir de Hard Rock kafeyi görelim dedik. İyi de etmişiz. Burası da gidilmeye deyecek yerlerden biri. Tavsiye ederim



Sharm El Sheikh’ teki son günümüzde tüm ekip olarak güzel bir kahvaltı yaptık.

Sonra bikinilerimizi giyip plaja indik. Ve bu sefer yüzdük Plaj çok güzel fakat çok çok sıcak. Neyse ki her zaman soğuk bira mevcut.







Güzel güzel yüzüp, biralarımızı içip güneş banyosu yaptıktan sonra duşlarımızı alıp giyindik ve vatana dönmek üzere havaalanına gittik. Çok güzel tatil ve dalış anıları ile evime döndüm

[fat rider]

seval bu soğuklarda iyi geldi..

sayende içimiz ısındı..

kıskandımmmm

[antalya_mehmet]

Yine çok güzel bir geziydi Seval Hanım. Sayenizde biz de daldık, gezdik hatta ateş çubuklarıyla dans edenleri izledik
Fakat arada bir iki araç resimlerdiniz..?? Offroad merakınıza bişey olmamıştır umarım