Akyaka-Fethiye_Datça Gezisi 7-15.Eylül.2016

[erhen]

Kurban Bayramı tatilinde Fethiye ve Datça'yı altı günde gezmeyi planlamıştık.Tatil başlamadan önce üç gün de ekstra izin alınca dokuz güne çıkan tatil planımıza Akyaka'yı da ekleyip 7.Eylül.2016 çarşamba sabahı erkenden yola koyulduk.İzmir'den toplam 230 kilometrelik rahat bir yolculukla önce Ula'ya sonra Kızılağaç Mahallesi'ne sonra da 670 metre rakımlı Sakar rampasına ulaştık.Sakar rampası;bol virajlı ve yaklaşık on kilometrelik bir tırmanma ve iniş şeridi olup sürücü hariç araçta bulunanlar için manzara doyumsuzdur.Kamyoncuların betimlediği gibi inişi sürücüye,tırmanışı ise araca zor gelen rampadan inmeye başlamadan önce sağdaki yol ayrımından yaklaşık dört kilometre kadar stabilize bir yolda ilerleyince Sakartepe Seyir Terası'na geldik. Burada,Akyaka ve Gökova Körfezi'nin ayağımızın altında olduğu ve Kadın Azmağı'nın ince bir ip şerit gibi göründüğü çok hoş bir manzara eşliğinde güzel bir kaşarlı gözleme yiyip çayımızı keyifle yudumladık.






Sakartepe Seyir Terası'ndan Gökova Körfezi,Akyaka ve Kadın Azmağı'nın görünümü




Gezi teknelerinin Akyaka'dan Gökova Körfezi'ne açılma saati






Sakartepe Seyir Terası'ndaki manzara eşliğinde kahvaltı

[erhen]

Seyir terasından on dört kilometre aşağıda yer alan ve gezimizin ilk durağı olan Akyaka'da,Kerme Ottoman Palace Oteli'nde oda-kahvaltı seçeneğiyle üç kişilik odada gecelik 300TL. karşılığı konakladık.Otel,gerek mimari gerekse konfor açısından çok güzeldi.Bayram öncesi dönem ve turizmdeki kriz nedeniyle ne yazık ki çok az müşteri vardı.Akyaka'da otel seçeneğinden daha hesaplı bolca pansiyon ve kiralık apart ev seçeneğinin de bulunduğunu hemen ekleyeyim.





Kerme Ottoman Palace Oteli

Akyaka,Ula İlçesi'ne bağlı iki bin nüfuslu bir mahalle olup,Gökova Körfezi'nin doğu ucunda yer almaktadır.Bence Akyaka,bilmeyenler için çoğunlukla yanından geçilip gidilen ancak bir türlü uğranılmayan,bilenler için de bakir doğası ve yazın hiç kesilmeyen meltemi ile cennetten bir köşedir.Bu özellikleri 1970'lerden itibaren keşfedilmeye başlayan ve turistik yatırımların giderek arttığı bu şirin belde,2016 yılı itibarıyla ülkemizde sakin kent(=citta slow) ünvanına sahip olan on bir yerleşim yerinden bir tanesidir.Akyaka'nın bence en önemli üç özelliği;mavi bayraklı denizleri,kendine özgü mimarisi olan evleri ve derenin denizle birleştiği Kadın Azmağı'dır.Akyaka,bu özelliklerine ilaveten araba ile en fazla bir saatlik mesafede ulaşılan ve yakın çevresinde yer alan Marmaris,Köyceğiz ve Dalyan ilçelerinde yer alan muhteşem koylar,plajlar ve ören yerleri imkanı da sunmaktadır.

[erhen]

Otele yerleştikten sonra Akyaka’dan çıkıp Ören yolu istikametinde ilerlemeye başladık.Çam ağaçlarının çevrelediği bu dar ve asfalt yolda karşımıza önce Akyaka Orman Kampı çıktı.Otuz dönüm çam ormanı üzerinde kurulu,300 çadır ve 70 karavan kapasiteli kampın iki kilometre uzunluğundaki sahil şeridinde sekiz tane koy ve tüm koylarda denize giriş için hazırlanmış iskeleler bulunmaktadır.Kampta isteğe bağlı olarak günlük 40TL. karşılığı çadır veya karavanda konaklanabileceği gibi günlük 150-350TL. arasında değişen fiyatlarla kagir ya da bungalov tipi taş evlerde konaklamak da mümkün.







Ören Yolu







Akyaka Orman Kampı

[erhen]

Orman kampı sonrasında keskin virajlı ve asfalt yolda 25 kilometre daha ilerleyince Akbük Plajı'na ulaştık.Bu yeryüzü cenneti bitmek bilmeyen virajlı yola rağmen bembeyaz çakıl taşlı,pırıl pırıl ve durgun deniziyle çektiğimize değdi dedirten bir doğal güzelliğe sahipti.Gittiğimiz diğer plajlara göre burada deniz suyu daha sıcaktı.Plajda tanesi 10 TL. olan şezlong ve şemsiye yanı sıra makul fiyata karın doyurmak için uygun küçük çaplı işletmeler de mevcuttu.Burada denizin keyfini çıkarıp bir şeyler atıştırdıktan sonra biraz da havuzda vakit geçirmek için otelimize geri döndük.








Akbük Plajı

[erhen]

Akşam yemeğinde tercihimiz Azmakbaşı'nda konumlanmış bir kahvaltı ve balık cenneti olan Nadir Usta'nın yeri oldu.Burada,isterseniz Azmak Nehri üzerine monte edilmiş masalarda ayaklarınızı suya sokarak yemek keyfinizi arttırmak mümkündür.Ancak akşam hava serin olduğu için biz normal bir masayı tercih ettik.Akyaka'nın girişinde yer almasına karşın suyun çıkardığı güçlü ses nedeniyle araç gürültüsünü duymadığımız bu yerde bir yandan ördek ve kazları beslerken bir yandan da bira ve deniz ürünleri keyfi yaptık.











Nadir Usta'nın Yeri'nden kareler

Nadir Usta'nın yerinde yediklerimiz lezzetliydi ve üç kişi için ödediğim 200 TL'lik hesap bu tarz bir yer için bence makuldü.Deniz ürünü sevenlere bu restoranın hemen yanında yer alan Orfoz(yeni adı Olta Restoran) Restoran'ı ve daha hesaplı ev yemekleri tercih edenlere merkezde Karanfil Sokak'ta bulunan Mum's Cook Lokantası'nı da tavsiye ederim.

[erhen]

İkinci gün planımızda otelimizdeki kahvaltı sonrasında tekne turu yapmak vardı.On üç ilçesinden on biri deniz kıyısında bulunan Muğla'nın deniz kenarındaki ilçelerine yapılan gezilerin olmazsa olmazı tekne turlarıdır. Akyaka limanının sağ tarafında Ziraatçılar Koyu, Lacivert Koy,Fener Koyu, Sedir Adası ve Akvaryum yönüne hareket eden ve kişi başı yaklaşık 50TL. ücret alınan büyük tur tekneleri yer alır.Bu turlar genellikle saat 10 civarında başlayıp akşam 18'de sonlanır ve öğlen yemeği de verirler.Biz daha önceki gelişimizde bu turu yaptığımız için bu kez Azmak Nehri turu için limanın sol tarafında yer alan teknelere doğru yöneldik.On yolcu tamamlandığı zaman hareket eden Azmak tur teknelerinde yaklaşık 45 dakika süren tur fiyatı kişi başı 10TL.olup eğer tekneyi sadece kendinize özel kiralamak isterseniz 120TL. ödemeniz gerekmektedir.
Azmak Nehri,Akyaka'nın bir cazibe merkezi olmasının başlıca sebebidir. Azmak,yerin altından çıkan kaynak suları ile beslenen,sazlık ve ağaçlar arasından süzülüp yaklaşık 1.5 kilometre sonra denize dökülen yüksek debili ve son derece berrak bir akarsudur.En derin yeri yaklaşık altı metre olup burada dahi suyun altındaki balıkları ve bitki örtüsünü net bir şekilde seçmek mümkündür.Suyunun %60 oranında sodalı ve %40 oranında tatlı kaynak suyu olmasından dolayı bölgenin kadınları eskiden çamaşırlarını burada yıkadıkları için buraya Kadın Azmağı adı verilmiştir.Genellikle 12 derece civarında olan bu soğuk su çevresinde doğal bir klima ortamı yaratmaktadır.Tekne turu esnasında derin bölgeye gelindiğinde isterseniz yüzebilirsiniz ancak su bayağı soğuk olduğundan belki öğlen saatinde yapılan turlarda denemenizi öneririm.











Azmak Nehri'nde tekne turundan kareler

Tekne turu yapmak istemeyenler ise Azmak kıyısında,okaliptüs ağaçları arasında giden yolda yürüyüş yapabilir ya da suya ayaklarını sokabilirler. Rahatlatıcı özelliği yanı sıra gençleştirici etkisi olduğundan da bahsedilen bu soğuk suyun içinde uzun süre kalmanın bazı hastalıklara davetiye çıkarmak olduğunu ve atalarımızın "başını serin ayağını sıcak tut" lafını hatırlatmakta fayda görüyorum.



Azmak Nehri'ndeki ördek kolonisiyle birlikte kısa bir yürüyüş

[erhen]

Azmak Nehri'nde yaptığımız tekne turu sonrasında aracımızla Ören Yolu'na tekrar çıkıp Orman Kampı'nı geçtikten sonra yolun beşinci kilometresindeki yol çatalından Akyaka istikametine doğru geri dönünce karşımıza Çınar Plajı çıktı.Aracımızı yukarıda yol kenarına park edip inişi kolay olan merdivenlerle sahile ulaştık.



Çınar Plajı

Bu plajın özelliği Azmak Nehri'nin bir kolunun da denize buradan dökülüyor olmasıdır.Bu nedenle plajın ortasına ya da soluna yaklaştıkça suyun daha soğuk olduğunu hissediyorsunuz.Ayrıca plajın orta tarafında bu soğuk su ile vücuduna masaj yapmak isteyenler için minik bir yer de hazırlamışlar.Ben sadece soğuk suda yürümekle yetindim.Bu bile yorgun bacaklarıma çok iyi geldi.Son derece berrak,temiz,küçük çakıllı ve yavaş yavaş derinleşen bu plajda şezlong+şemsiye yine 10TL. olup ayrıca kafe ve tuvalet gibi hizmetler veren bir işletme mevcuttu.Bu güzel denizde serinleyip sonrasında ağustos böcekleri korosu eşliğinde dinlenmek büyük keyifti.




Azmak suyunun denize karıştığı yer





Çınar Plajı'ndaki soğuk su havuzu

[erhen]

Öğlene doğru ortam iyice kalabalık olmaya başlayınca plajdan ayrılıp Marmaris yönüne doğru hareket ettik.Akyaka-Fethiye-Marmaris yol kavşağından Marmaris'e doğru 1,5 kilometre daha ilerleyince Gökova Kiteboard Sahili levhasından bir bölümü stabilize bir bölümü asfalt olan yola saparak sahile vardık.Üç kilometre uzunluğundaki sığ bir plaja ve her gün düzenli olarak esen termal rüzgara sahip olan sahile ulaştığımızda tıpkı Gökçeada'da gördüğümüz gibi burasının da bir kiteboard(=uçurtma sörfü) cenneti olduğunu gördük.Sekiz tane kiteboard okulu bulunan bu sahili sadece spor amacıyla geçen yıl 20.000 kişi ziyaret etmiş.













Gökova Kiteboard Merkezi ve arka planda Akyaka

Bu spor, biraz istek ve yetenek biraz da eğitim ve para işi.1200 TL ödeyerek üç günde toplam sekiz saat süren bire bir eğitim sonrası kiteboard yapabilecek beceriye ulaşmanız mümkünmüş.Biz sadece seyretmekle yetindik.

[erhen]

Buradan tekrar Marmaris yoluna çıkıp ilk sol çıkıştan geriye dönerek Akçapınar Köyü'ne girdik.Buradaki yemek molamız meşhur Akçapınar Tostçusu oldu.Tostun özelliği köyde üretilen ekmeğin arasına kaşar ve sucuk koyup organik biber ve domatesler eşliğinde sunuyor olmaları yani olağanüstü bir durum yok. Ancak yayık ayranı ile taze sıkılan nar ve portakal suyunu çok beğendim.









Akçapınar Tostçusu

Burada tostun dışında gözleme ve kapalı pide de yapıyorlardı.Ben bir de tatlı denemek istedim.Trileçe de,Kıbrıs tatlısı dedikleri cevizli tatlı da fena değildi.Üç kişi için ödediğim 45 TL. ise gayet makuldü.



Bundan sonra sağlı sollu okaliptüs ağaçlarının süslediği eski Marmaris yolunu(=Aşıklar yolu) izleyerek 7 kilometre ötedeki Akyaka'ya döndük.

[erhen]

Akyaka'dan bahsederken bu yörenin mimarisi üzerinde büyük pay sahibi olan Nail Çakırhan'ı es geçmek olmazdı.Nail Çakırhan,mimarlık eğitimi olmayan fakat ahşap oymacılığı konusunda çok deneyimli bir yöre insanı olup aynı zamanda Nazım Hikmet ile yazdığı şiirler nedeniyle bir süre cezaevinde yatmış bir şairdir.Sağlık sorunları nedeniyle Türkiye'nin olimpiyatlarda yarışan ilk bayan atleti olan eşi arkeoloji profesörü Halet Çambel ile 1970 yılında Akyaka'ya yerleşirler.Nail Çakırhan,burada geleneksel mimariyi günümüz şartlarıyla buluşturarak çevre ve doğa ile bütünleştiren bir ev inşa eder. Bu ev,turizmin Akyaka'ya ilgisini arttırdığı ve kendisine de 1983 yılında dünyanın en saygın mimarlık ödüllerinden "Ağahan Mimarlık Ödülünü" getirdiği gibi mimarlık eğitimi almayan birinin bu ödülü kazanması mimarlık dünyasında alaylı-mektepli tartışmalarına yol açmıştır.Ödülden sağladığı kaynakla Muğla'daki Konakaltı Hanı'nı bir Kültür Evi olarak restore ettikten sonra yörede çeşitli evler,oteller ve tatil köyleri inşa etmiştir.Bu bölgede sıkça görülen ve beton yerine ahşapın ön plana çıktığı,tek ya da iki katlı ve bahçeli evler inşa eden Nail Çakırhan, Akyaka evleri diye bilinen ekolü oluşturmuştur.Evlerin en belirgin özelliği dolap kapaklarından tavan işlerine kadar oymalı ve süslemeli ahşap işçiliğidir.Kendisine ödül getiren ve Yücelen Otel'in arkasında yer alan evi, 1998 yılında kültür ve sanat merkezi olarak hizmete girmiş olan sanatçı,2008 yılında 98 yaşında iken vefat etmiştir.







Akyaka'da Nail Çakırhan mimarisine göre yapılmış evler

[erhen]

Cuma sabahı kahvaltı sonrası otelden ayrılıp gezimizin ikinci durağı olan ve 101 kilometre ötedeki Fethiye'ye doğru hareket ettik.İzmir ile Aydın arasında bulunan ve içinde üç kilometre uzunluğundaki Selatin Tüneli'ni içeren 120 kilometrelik otoyola 3.5TL. geçiş ücreti öderken,Fethiye ile Dalaman arasında yer alan sadece 960 metre uzunluğunda ve doğru düzgün aydınlatması olmayan Göcek Tüneli'ne 4.5TL. ödemek doğrusu zoruma gitti. Dönüşte inadına tercih ettiğim 14 kilometrelik dağ yolunu ise 15 dakikada kolayca geçtim.Herkese bu parasız yolu tavsiye ediyorum.

Fethiye'de önce Saklıkent,Yaka Park ve Tlos kentini gezmeyi planladığım için şehir merkezine girmeden Antalya yönünde devam ettim.Fethiye'den Kaş yönüne doğru yol alırken karşınıza Likya'nın antik kentlerini gösteren tabelalar çıkar.Antik Likya uygarlığı,günümüzde Muğla,Denizli, Antalya ve Burdur illerinin çevrelediği Teke Yarımadası'nda hayat bulmuştur.Başkent Patara dışında Ksantos,Pınara,Letoon,Kaunos,Telmesos ve Tlos bu yol üzerinde sıralanan en önemli kentlerdir.Likya birliğinin üç oy hakkına sahip altı büyük şehrinden en önemlisi ve federasyonun spor kenti olan Tlos antik kenti,Fethiye’ye 36 kilometre uzaklıkta yer alır. Hititlerin,büyüklüğü nedeniyle şehir demek yerine ülke(=Dalawa) olarak tanımladıkları bu şehir,Osmanlı döneminde 19. yüzyıla kadar varlığını sürdürmüştür.Kentin akropolünün önünde Osmanlı yapısı bir kale ve kalenin yamacındaki kayalıklara oyulmuş tapınak mezarlar ve özellikle kanatlı at Pegasus üzerinde üç başlı canavar Şimera ile savaşırken resmedilen süslemeleriyle Bellerefontes'in tapınak mezarı dikkat çekicidir.









Tlos antik kentinin girişinde yer alan akropol,Osmanlı kalesi,lahit mezar ve kaya mezarları




Tlos Kenti Agorası(=Kent merkezi)



Kalenin altındaki düzlükte Likya duvar kalıntıları, kent agorası ve güneyde Roma dönemi surları görülür.





Tlos Tiyatrosu

Kentin en iyi durumdaki yapısı ise tiyatrosudur.2007 yılında ortaya çıkarılan yaklaşık 5600 kişilik oturma yeri bulunan tiyatroda kazı çalışmaları halen devam etmektedir.

[erhen]

Tlos Tiyatrosu'ndan yukarıya doğru ilerlemeye devam edince yaklaşık iki kilometre sonra Yaka Köyü ve Akdağ'dan olanca hızıyla gelen suların üzerinde oluşturulmuş Yaka Park'a ulaştık.Bu güçlü su kaynağı,bir mesire yeri ve alabalık çiftliği olarak değerlendirilmiştir.Böylece,650 metre aşağıdaki ovanın sıcaklığından uzak ve doğa ile uyumlu bir vaha ortaya çıkarılmıştır.Buradaki çınar ağaçlarının oluklarından fışkıran sular eşliğinde içtiğimiz kahve keyfimizi arttırdı ve bu doğa harikası mekanda yorgunluğumuzu atmış olduk.



Yaka Park'tan ovanın görünümü



Akdağ'dan kuvvetle gelen su



Yaka Park ve cilt hastalıklarını tedavi ettiği iddia edilen doktor balıklar

[erhen]

Yaka Park'tan Saklıkent yönünde 12 kilometre ilerleyince karşımıza önce 2011 yılında faaliyete geçirilmiş Fethiye ve çevresinin tek doğal şelalesi olan Gizlikent Şelalesi çıktı.Yaklaşık yirmi dakikada kat edilen 250 metrelik kısa bir kanyonu olan şelalenin nem nedeniyle kaygan hale gelmiş beton basamaklı inişi dikkat gerektirse ve kalabalık nedeniyle kanyonda ilerlemek biraz zahmetli olsa da şelaleye ulaştığınızda suyun dinlendiren ve huzur veren çağıltısı ile rahatlıyorsunuz.İnerken dikkatimi çeken bir konuda,özellikle küçük bebekler ile şelaleye inmenin çok riskli olduğunu uyarayım.





Şelaleye iniş yolu



Şelale

Şelale sonrası dinlenme yerleri

[erhen]

Gizlikent Şelalesi'nden sonra iki kilometre ilerleyerek ulaştığımız Saklıkent'e vardığımızda karnımız iyice acıkmıştı.Saklıkent girişindeki köprünün karşı tarafına geçerek burada yer alan kafelerden birisine oturduk ve güzel bir çoban kavurma,gözleme ve cacık ile karnımızı doyurup hamaklarda kestirdik.Hesap olarak 45 TL. ödedim.





Saklıkent keyfi

Bundan sonra aracımızı Karaçay üzerindeki köprünün yanında bulunan ücretsiz park yerine bırakıp giriş ücreti olan 6TL/kişi'yi ödedikten sonra sol yamaçtaki kayalara açılan deliklere bağlanmış ve bizi kanyona götüren dar iskelede ilerlemeye başladık.Üzerinden geçerken eskiden ecel terleri döktüren yaklaşık iki yüz metre uzunluğundaki bu iskele bir hayli elden geçirilmiş ve eski haline göre daha korunaklı olmuş.



Kanyona götüren dar iskele





Kuvvetli akan ve oldukça soğuk olan suya dayanmak gerçekten çok zor

[erhen]

Kanyonun doğusunda Eşen Çayı ile aynı yönde uzanan 3024 m yükseklikte Akdağ bulunmaktadır.Bu dağın batı etekleri fay hatlarıyla kesilmiş olup,bu kırıklar kireç taşlarını parçalayarak Saklıkent Kanyonu'nu oluşturmuştur.Eşen Çayı’nın bir kolu olan Karaçay üzerinde yer alan bu kanyonun uzunluğu 18 kilometre,yüksekliği 200 metre olup genişliği en dar noktasında iki metreye kadar düşmektedir.Kanyonun yamaçlarında yirmiye yakın irili ufaklı mağara bulunmaktadır.Ülkemizin bu en uzun kanyonunun bulunduğu alan,milli park statüsünde olup aynı zamanda Ege bölgesi ile Akdeniz bölgesini birbirinden ayıran doğal bir sınır vazifesi de görmektedir.





Kanyonun girişi

İskelenin bitiminde, yerden gürültülü bir şekilde çıkan kuvvetli suyun soğuk esintisi ile karşılaştık.Bu bölüm kanyonun geniş bölümüdür. Kanyon yürüyüşünü yapmak istemeyenler için buradaki dinlenme yerlerinde keyifle çay,kahve içmek mümkündür.Bunun ilerisinde vadi tabanından 2-3 metre yükseklikte incir ağaçları ile kaplı bir alana gelinmektedir.Düzlüğün arkasında ise, yamaçlardan küçük çağlayanlar halinde sular akmaktadır.Burada çıplak ayakla yürümek hem tehlikeli hem de çok güçtür.Kanyon girişinde bu tür ayakkabıları kiralayan bir yer mevcuttur.Kanyon oldukça rutubetli,yer yer dar ve engebeli bir yer. Macera sevenlere ve profesyonellere sözüm yok ancak bu yolu sonuna kadar gitmek yerine yüz metre kadar gidip dönmek bence en temizidir.

[erhen]

Kanyon çıkışında Karaçay kenarında dinlenme tesisleri



Karaçay'da rafting tek kişilik simit şeklindeki şişme botlarla yapılıyor. Ayrıca bölgede trekking ve ciple safari turları da düzenleniyor.

Bundan sonra Fethiye merkezine döndük.Fethiye,150.000 kişilik nüfusuyla pek çok vilayetimizden büyük bir ilçedir.Eski adı Meğri kelimesi yunanca uzak anlamına gelen makri kelimesinden türemiş olan ilçe,bağlı olduğu Muğla'ya 130 kilometre uzaklıktadır. Fethiye'de şehir içi trafikle ilgili iki ayrıntı dikkatimi çekti;şehir merkezinde park yeri bulmak imkansız ve tüm caddeler EDS sistemiyle denetleniyor. Herhalde sürücülerin de canı epeyce yanmış olmalı ki şehir içinde 50 km/saat olan hız limitine azami dikkat ediyorlar ve sol şerit genelde boş kalıyor.Yine de sahilde çok katlı imara izin vermeyip son derece düzgün ve geniş caddeler ile sahil şeridinde geniş yürüme ve bisiklet yolları yapan Fethiye Belediyesi'ni tebrik etmek gerekir.

Fethiye'de Çalış Plajı'nda yer alan Bahar Otel'de üç gece boyunca oda+ kahvaltı+akşam yemeği seçeneği ile üç kişi günlük 300TL. karşılığında konakladık. Daha önce de konakladığımız ve memnun kaldığımız bu otel de turizmde bu yıl yaşanan daralmadan nasibini almıştı.Her zaman ingiliz turistlerin rağbet ettiği otel yarı dolulukta idi.



Çalış Plajı'ndaki Bahar Oteli

[erhen]

Fethiye;limanın da bulunduğu şehir merkezi,Ölüdeniz ile Belcekız plajlarını içeren turistik merkez ve Fethiye ve Belcekız plajları arasında kalan Ovacık-Hisarönü-Kayaköy bölgesi olmak üzere üç kısma ayrılır.Biz de ikinci gün gezimize şehir merkezi ile başladık.Eski adı Işık ülkesi anlamına gelen Telmessos olan Fethiye Likya medeniyetinin kehanet merkezi imiş.Telmessos’lu kahinler kehanette bulunacakları zaman kayaların üstüne çıkar Akdeniz’in mavi sularından ilham alırlarmış. Zamanının en gelişmiş uygarlıklarından biri olan Likya uygarlığının kalbi konumundaki Fethiye,daha sonra Roma güdümüne girmiş olup şehrin her yerinde Likya ve Roma dönemine ait kalıntılara rastlanır. Akdeniz kıyısında kurulduğundan günümüze kadar yerleşimin kesintisiz sürdürüldüğü tek merkez olan Fethiye veya antik çağdaki ismiyle Telmossos kentinin geçmişinin milattan önce üç binlere kadar gittiği var sayılmaktadır.



Fethiye'nin tepeden görünümü

Antik dönemden itibaren karşılaşılan pek çok deprem ve yeni yerleşim anlayışı antik dönem yapılarının zaman içerisinde kaybolmasına neden olmuştur.Kentin güneyindeki kayalıklara oyulmuş mezarlar ile şehrin çeşitli noktalarında yer alan lahit mezarlar antik çağdan bugüne ulaşan en eski kalıntılardır.Muğla'dan Malatya'ya,Ordu'dan Antalya'ya dek ülkemizin pek çok ilinde bulunan kaya mezarları,statüsü yüksek kişiler için oyulmaya ve işlenmeye uygun kayalarda yapılmışlardır.Likyalılar, ölenlerin tanrıların katına yükseldiğine inandıkları için mezarlarını yüksek yamaçlara yapmışlar başka bir deyişle ölülerini Olimpos’a yaklaştırmayı tercih etmişlerdir.Fethiye'deki kaya mezarlarının en ünlüsü ve görkemlisi, hiç şüphesiz sol sütununun orta kısmında M.Ö.4. yüzyıl alfabesiyle "herpamias oğlu amintas" yazılı şehrin yöneticisi Kral Amintas Mezarı olup, limanın 1,5 kilometre kadar uzağındaki 135.Sokak'ta bulunmaktadır. Yüz yirmi basamakla çıkılabilen mezarın görüntüsü bir İyon tapınağını andırmaktadır.Mezar yerine giriş ücreti 5 TL. olup mezarın içini maalesef dayanılmaz idrar kokusu nedeniyle gezemedim.







Kaya Mezarları





Kral Amintas Mezarı

[erhen]

Şehir merkezinde,Fethiye Kaymakamlığı binasının yanında duran Likya uygarlığına ait ve M.Ö.4. yüzyıla tarihlenen 2400 yıllık ve türünün bilinen en büyük örneği olan lahit mezar,ilk yapıldığı yerde günümüze kadar tahribata uğramadan korunabilmiştir.Semerdam(=üçgen çatı) biçimli lahitler Likyalıların denizci bir kavim olduğunu göstermektedir.Lahitin kapağını ters çevirip, malzemesini de taş yerine ahşap olarak değiştirince kapağın aslında bir gemiyi simgelediği ortaya çıkar.
İki katlı olan ve içinde yatanın kimliği tespit edilemeyen lahitin üzerindeki bir kadın ve bir erkeğe ait kabartmalar ile kapağın her iki yanında savaş ve ziyafet sahnelerini içeren kabartmalar bunun bir savaşçı ya da bir yöneticiye ait olabileceğini düşündürmektedir.Likyalıların lahit mezarları kireç-kalker taşından yaptıklarını saptayan araştırmacılar,naaşın defin işleminden sonra kalker taşındaki bakterilerin vücudun et kısmını kısa süre içerisinde tıpkı toprağa gömülmüş gibi yok ettiğini bulmuşlardır.







Kaymakamlık binasının yanında yer alan 2400 yıllık lahit mezar



Kral mezarlarının bulunduğu bölgede Kaya Caddesi üzerindeki lahit mezar

[erhen]

Bundan sonra şehir merkezine inince karşımıza antik tiyatronun önünde yer alan,2005 yılında yapılmış ve yaklaşık on metre yüksekliğinde bir anıt çıktı.Bu anıt,eskiden Meğri olarak adlandırılan bu ilçenin isminin Fethiye olarak değişmesinin nedeni olan Tayyareci Fethi Bey'e aittir. 1907 yılında Bahriye Mektebi'ni çarkçı teğmen olarak bitiren Fethi Bey, 1911 yılında gönderildiği İngiltere Bristol uçak fabrikasında aldığı havacılık eğitiminden yurda dönünce yüzbaşılığa yükselir.Havacılık tarihimizde ilk kol uçuşu ve ilk gece uçuşunu yapması,ilk savaş pilotlarımızdan biri olması, düşman hatları üzerine uçaktan bomba atma fikrini ilk ortaya koyan kişi olması gibi birçok başarısı bulunan Fethi Bey yaptığı gösteri uçuşları ile de kısa sürede halkın gönlünde yer edinir. Balkan Savaşı,Osmanlı için büyük bir hezimetle biter ve gerek asker gerekse toprak bakımından büyük kayıpların olması ülkeyi derinden sarsar.Hem millete moral vermek hem de uluslararası planda büyük bir prestij kaybı yaşayan Osmanlı’nın imajını güçlendirmek için dönemin Harbiye Nazırı Enver Paşa’nın verdiği kararla İstanbul ile Kahire arasında bir uçuş planlanır. Bu yolculuk için seçilen uçaklar Muavenet-i Milliye isimli Bleriot marka uçak ile, Prens Celalettin isimli Depardussin marka uçaktır.Uçuşa tüm pilotlarımız gönüllü olur.Sonuçta Muavenet-i Milliye’ye pilot olarak Fethi Bey,yardımcısı olarak Sadık Bey ile Prens Celalettin’e pilot olarak Nuri Bey,yardımcısı olarak da İsmail Hakkı Bey seçilirler.Konya,Ulukışla,Adana,Şam ve Kudüs üzerinden Kahire'ye yapılacak bu uçuş 8.Şubat.1914'te başlar.Uçuşun sonlarına doğru 27.Şubat.1914'te Şam'ın Taberiye İlçesi yakınlarında uçakları düşen Fethi ve Sadık Bey,sonraki gün düşen diğer uçaktaki Nuri Bey,Türk havacılık tarihinin ilk şehitleri olurlar.Mezarları Şam'daki Selahaddin Eyyubi Türbesi haziresindedir.Fethi Bey'in hedefine varamadan kazada şehit düşmesi ülke çapında büyük üzüntüye yol açar ve bu nedenle Muğla'nın Meğri Kasabası'nın adı değiştirilir ve Fethiye adı verilir.



Şehit Tayyareci Yüzbaşı Fethi Bey Anıtı ve hemen arkasında yer alan bakımsız haldeki Telmessos Tiyatrosu

[erhen]

Şehir merkezindeki bu gezi sonrası önce yedi kilometre ilerimizdeki Hisarönü'ne ulaşıp sonra da çam ağaçlarının arasında beş kilometre daha ilerleyip Kayaköy'e vardık.Bu köy,Kaya Çukuru olarak adlandırılan bölgede,Likya uygarlığına ait Karmilassos kentinin kalıntıları üzerinde muhtemelen MS.14.yüzyılda Anadolu rumlarının Levissi(=Lebessos) adıyla kurduğu,günümüzde terk ve talan edilmiş bir hayalet köydür. Anadolu rumları tarımı iyi bildiklerinden evlerini çevredeki kayalık,taşlık alanlara kurarlar ve tarım arazisine asla yerleşmezlermiş.Kayaköy de bu anlayışa uygun olarak yamaçta kurulmuştur.Alt katları ahır ya da kiler olarak kullanılan,genellikle tek ya da iki katlı her biri elli metre kare civarında olan Kayaköy evlerinin en belirgin özelliği birbirlerinin ışık ve manzarasını kapatmamalarıdır.Yaklaşık altmış santimetre kalınlığındaki taş duvardan yapılmış olan bu evlerin,büyük çoğunluğu tek veya ikişer odalı olup,girişlerinde kullanım suyu olarak kullanmak amacıyla yağmur sularının toplanabildiği yeraltı sarnıçları yapılmıştır.Evlerde ayrıca foseptik sistemine bağlı tuvalet de mevcutmuş.





Kayaköy Evleri

Kayaköy'den günümüze tarihi kalıntı olarak 19.yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyılın ilk çeyreğinde yapılmış 350-400 civarında ev,bu evler arasına serpiştirilmiş dokuz şapel,iki büyük kilise,iki okul ve gümrük binası gelmiştir.Köyün tam ortasında bulunan Aziz Taksiyarhis'e ithaf edilmiş ve dışı pembe sıva ile kaplanmış olan Yukarı Kilise,17.yüzyılda yapılmış olup restorasyon nedeniyle kapalıydı.





Aziz Taksiyarhis(=Yukarı Kilise) Kilisesi

Panagia Pirgiotissa(=Aşağı Kilise) Kilisesi ise 1960 yılına kadar cami olarak kullanıldığı için günümüze daha iyi korunarak ulaşmıştır. Fresklerinin görülmeye değer olduğu belirtilen bu kilise de kapalıydı.



Panagia Pirgiotissa(=Aşağı Kilise) Kilisesi

1922 yılı başlarında,kayıtlara göre altı bin kişinin yaşadığı tahmin edilen Kayaköy'de çocuklar için ilkokul zorunlu olup yine kayıtlara göre 250 kız ve 450 civarı erkek öğrenci ayrı okullarda rumca eğitim alıyorlarmış. Rumlar,Kayaköy'de marangoz,bakırcı,kalaycı,demirci gibi el sanatları ve ticaretle geçimlerini sağlamış olup ayrıca mevsimlik olarak başka Türk köylerine de çalışmaya gidiyorlarmış.İstiklal Savaşı’ndan sonra mübadele döneminde köyün sakinleri Yunanistan’a göçerken buraya Selanik ve Batı Trakya’dan göçenler yerleştirilmiş.Köyün yeni sakinleri,yamaçtaki içme suyu olmayan evleri beğenmeyince ya köyün önündeki düzlüğe yerleşmişler ya da Manisa'ya taşınmışlardır.Yunanistan'a göç edenlerin küçük bir kısmı Rodos ve Girit'e yerleşirken çoğunluk Atina civarında iskan edilmiş ve burada Nea Levissi adını verdikleri ve kültürlerini taşıdıkları yeni yerleşim yerini kurmuşlardır.
Günümüzde,Kayaköy'ün önündeki düzlükte yaklaşık 2000 kişilik bir yerleşik nüfus bulunuyormuş.Kayaköy ise biraz geç olmakla beraber koruma altına alınmıştır.Hatta köylülerden öğrendiğime göre büyük bir otel yapılması karşılığında Kayaköy'ün tamamını restore edecek bir proje imzalanmış.Dilerim bu hayalet köy tekrar canlanır.

[erhen]

Bundan sonra altı kilometrelik,dar,virajlı ve asfalt bir yolu takip ederek zeytin ve çam ağaçlarının çevrelediği Gemile Koyu'na ulaştık.Bu koyda bulunan plaj,taşlık ancak korunaklı ve suyun derin olması nedeniyle tercih edilmektedir.Koya giriş için 15TL. ücret ödemek gerekmektedir. Koyun hemen karşısında ise tur teknelerinin mutlaka ziyaret ettiği ve eski adı Aya Nikola olan Gemiler Adası bulunmaktadır.Bu adaya tekneler ya da benim yaptığım gibi deniz bisikleti ile de gidebilirsiniz.Bir kilometre uzunluğa sahip Gemiler Adası'nda MS.5-11.yüzyıllar arasına tarihlenen dört kilisenin kalıntıları bulunmaktadır.12 havariden biri olan Aziz Nikola'ya adanmış ve tepenin hemen altında yer alan büyük kilisenin(=2 nolu kilise) freskleri iyi durumdadır.






Gemile koyu ve hemen karşısında yer alan Gemiler(=Aziz Nikola) Adası

Bundan sonra 3 kilometre kadar geriye dönerek Afkule levhasından ormanın içine saptık.Ormanda yaklaşık iki kilometre kadar süren ilerleyişin sonunda birden yol bitti.Etrafta hiçbir yönlendirici levha da olmayınca geri döndük.Oysa sonradan öğrendiğime göre,aracımızı bu noktada bırakıp 15-20 dakika sürecek bir yürüyüşle Ayios Elefterios adlı bir keşiş tarafından denizden 400 metre yükseklikte ve 10 metrelik bir alanda kayaya oyularak yapıldığı ve ömür boyu çile çektiği rivayet olunan Afkule adlı kiliseye ulaşmak mümkünmüş.Bir dahaki sefere diyelim.

[erhen]

11.Eylül.Pazar sabahı Fethiye'deki son günümüzdü.Kahvaltı sonrası önce on beş kilometre ileride bulunan Hisarönü'ne geldik.Hesaplı yemek ve eğlence mekanları sunması nedeniyle geceleri çok kalabalık olan bu mahalle,sabahleyin oldukça sessizdi.Biz de araçtan inmeden burada bir tur döndükten sonra dört kilometre daha ilerleyip Belcekız Koyu'na ulaştık.Koyun kuzeybatısında yer alan yaklaşık 1000 hektarlık alan,1978 yılında milli park statüsüne alınmış ve adı da Ölüdeniz Tabiat Parkı olmuştur.İçinde Kumburnu Plajı ile Ölüdeniz'i barındıran ve her gün 08-20 arasında açık olan birinci derece doğal sit alanı bu parka giriş ücreti olarak 25TL. ödedik.

Bir çok turistik yerin olduğu gibi burasının da bir öyküsü bulunmaktadır. Yaşlı bir kaptanın oğlu gemiye su almak için çıktığı koyda Belcekız adında güzel bir kız görür ve iki genç o anda birbirlerine aşık olurlar.O günden sonra geminin o bölgeden her geçişinde genç denizci,yolunu gözleyen Belcekız'ın yanına mutlaka uğrar ve hasret giderirler.Bir gün gemi sert bir fırtınaya yakalanınca genç denizci babasına yakında korunaklı bir koy olduğunu söyleyerek dümeni o yöne doğru çevirir.Baba ise delikanlının sevgilisini görmek için gemiyi parçalamayı göze aldığı düşüncesiyle oğlu ile tartışmaya başlar.Giderek şiddetlenen tartışma esnasında geminin kayalara çarpacağı hissine kapılan baba,bir kürek darbesiyle oğlunu denize atarak dümene yapışır.Fakat gemisinin burnu sakin bir koya girmek üzeredir.Genç denizci hayatını kaybeder ve yolunu beklediği sevgilisinin öldüğü haberini alan Belcekız da bu duruma dayanamayarak kayalıklardan atlayıp intihar eder.İşte o günden sonra kızın öldüğü yere Belcekız,genç denizcinin öldüğü yere de Ölüdeniz adı verilmiştir.





Kumburnu Plajı ve daha ileride teknelerin kalktığı ve yamaç paraşütçülerinin indiği halka ücretsiz olarak açık olan Belcekız Plajı





Ölü Deniz

Ölüdeniz,deniz kulağı veya lagün olarak tanımlanan doğal bir oluşumdur. Biraz daha açarsak,denizin karaya doğru girmiş olan bölümünün kara tarafından doğal nedenlerle kapatılması sonucunda denizin kara içinde kalmış bölümü olarak tarif edilebilir, Ölüdeniz,durgun bir göl görünümlü olup Belcekız sahili dalgalarla boğuşurken burada suda küçük çırpıntılar dışında hareket görülmez.İşte turkuaz renkli suları,sığ,berrak ve dalgasız denizi nedeniyle 2006 yılında yapılan bir araştırmada katılımcıların %82' sinin oyu ile Ölüdeniz,dünyanın en iyi plajı seçilmiştir.Denizin durgun görünümü,insanın aklına nasıl oluyor da böyle temiz kalabiliyor sorusunu getirmektedir.Bu sorunun cevabı bu denizin farklı mekanizmalar ile kendisini sürekli yenilemesinde yatmaktadır.Bunlardan ilki,mevcut kaynak suyu çıkışlarının denizin dip tarafında içeriden açık denize doğru bir akıntı oluşturmasıdır.Kaynak sularının tuz yoğunluğu ile denizin tuz yoğunluğu farklı olduğu için,açık deniz ile lagün denizi arasında içeriye ve dışarıya sürekli bir devir daim oluşur.Diğer mekanizma ise gel-git etkisi ve buna bağlı olarak bir kaç günde bir Ölüdeniz'in yarım metre kadar yükselmesi ve alçalmasının getirdiği büyük miktarda deniz suyunun lagüne giriş çıkış yapmasıdır.Böylelikle Ölüdeniz,her sabah resimlerdeki o etkileyici güzelliğine tekrar kavuşmaktadır.Tabii buna bir de plajı kullanan ve işletenlerin çevre temizliği konusunda eskiye oranla daha dikkatli davranıyor olmalarını da eklemek gerekir.

[erhen]

Ölüdeniz Tabiat Parkı'nın doğu yakasını kapatan 1975 metre yükseklikteki Babadağ, yamaç paraşütü için dünyanın en iyi uçuş noktalarından birisi olarak kabul edilmektedir.Babadağ'dan bir uzman eşliğinde atlayarak yamaç paraşütü yapmak için önce sahildeki uçuş bankolarına başvurmak gerekiyor.Benim bu konudaki hayallerim birinci dakikada yıkıldı.yamaç paraşütü yapmak için on yaşından büyük olmak yeterli ancak 100 kg.dan daha hafif olmak gerekiyormuş.





Başı dumanlı Babadağ

Sahilden bineceğiniz araçlarla yaklaşık 45 dakikada 25 kilometrelik yolu kat edip Babadağ'ın 1700 metre yüksekliğindeki atlama pistine ulaşılıyor. Yeterli rüzgar olmazsa 1900 metredeki diğer pistten gerçekleştirilen atlayış yaklaşık yarım saat kadar sürüyor ve gökte süzüle süzüle Belcekız Plajı'na iniliyor.Bu uçuş için organizasyonu yapan firmaya yaklaşık 250TL. ödeniyor.Tabii böyle bir uçuş kayda almadan olmayacağı için pilota da çekimler için 100TL. gibi bir para vermeniz gerekiyor.





Yamaç paraşütü yapamayınca gezeceğiz.com sitesinden alıntı yaptığım fotoğrafta Ölüdeniz,Kumburnu Plajı ve Belcekız Plajı

[erhen]

Öğlene doğru Ölü Deniz'den ayrılıp Fethiye Merkezi'ne döndük.Öğle yemeğimizi çarşının içindeki 41 sokakta bulunan Nefis Pide'de aldık.Kıymalı-yumurtalı pideler gerçekten nefisti ve üç pide+ayran için 48 TL. ödedim.



Nefis Pide

Yemek sonrası caddeye doğru yürürken bizim tarafın meşhur tatlıcısı Hacı Şerif'in Fethiye'de şubesi olduğunu gördüm.Birer küçük dondurmalı irmik helvası ile ağzımızı tatlandırmak 15 TL. tuttu.Hacı Şerif'in bu muhteşem lezzetini ıskalamayın derim.



Hacı Şerif'in dondurmalı irmik helvası

Yemek sonrası limanda dolaştık.Fethiye'de tekne turları Belcekız Plajı ve Fethiye merkez marina olmak üzere iki merkezden yapılmaktadır.Belcekız Plajı'ndan hareketle Mavi Mağara,Kelebekler Vadisi,Akvaryum Koyu,Aziz Nikolas Adası,Soğuk Su ve Deve Plajı duraklarından oluşan yemekli turlar genellikle 40 TL. civarındadır.Fethiye merkezden yapılan ve Yassı Ada,Akvaryum Plajı, Tersane Adası,Göcek Adası ve Kızıl Ada duraklarından oluşan yemekli turlar için ise 60TL. civarında ücret ödeniyor.

[erhen]

Bundan sonra otelimize dönerek kendimizi Çalış Plajı'nın serin sularına bıraktık.Çalış Plajı çakıllı olup özellikle öğleden sonraları bol rüzgar aldığı için windsurf meraklılarının ilgisini çekmektedir.Yaklaşık üç kilometre uzunluğundaki sahil bandı özellikle alman ve ingiliz turistlerin rağbet ettiği bir bölgedir. Genellikle yüksek olmayan binaların yer aldığı sahilde dünya mutfaklarından tatlar sunan pek çok mekan bulunmaktadır. Geceleri yemek sonrası bu sahil şeridinde yürümek eğlenceli bir aktivitedir.Çalış Plajı'nın hemen karşısında bir lades kemiğine benzeyen Şövalye Adası yer almaktadır.Şövalye Adası,Fethiye Körfezi'ni yüksek dalgalara kapatır ve limanın korunaklı olmasını sağlar.Bu ince ve uzun ada,Fethiye'de yerleşimin olduğu tek ada olup üzerinde butik oteller ve apart evler bulunmaktadır.





Çalış Plajı ve Şövalye Adası





Çalış Plajı